De kracht van stilte en niets doen
We zijn continu bezig. We vullen onze dagen met to-do list en zelfs in onze vrije tijd moeten we nog productief zijn. Wanneer was de laatste keer dat jij echt niets deed? Geen muziek op had staan om je af te leiden en geen geping van je telefoon? Kan je je dat nog herinneren?
We durven niet meer niets te doen. We rennen weg van alle gevoelens die dan misschien naar boven komen dus zorgen we ervoor dat we continu bezig zijn. ‘Nooit meer alleen zijn verdooft de pijn’ schrijft Lisette Thooft in haar boek Vrienden worden met je lijf.
Onze maatschappij is veranderd. Waar onze opa’s en oma’s vroeger nog tevreden uit het raam konden staren of uren de krant lazen, springen wij al weer op om naar de sportschool te gaan, racen we naar het werk, beantwoorden we mails, eten we soms snel achter ons bureau en racen we weer terug. Met onze telefoon in onze broekzak zijn we nooit meer echt alleen.
Steeds verder raken we gedistancieerd van ons lichaam. Ons lichaamsbewustzijn verdwijnt en voelen we alleen nog maar de pieken en de dalen. Terwijl juist door te voelen in ons lichaam we beter naar ons lichaam kunnen luisteren. Je voelt weer dat je naar bed wilt als je moe bent, je vol zit als je genoeg hebt gegeten en dat je het rustiger aan moet doen als je lichaam overwerkt is. Je leert weer in harmonie te leven met je lichaam.
Leuk denk je nu misschien, maar hoe doe ik dat dan? Lichaamsbewustzijn?
Ga rustig zitten of liggen
Breng je aandacht naar je ademhaling, kun je hem voelen?
Reis mee met je ademhaling, waar in je lichaam beweegt het?
Houd je ergens nog spanning vast?
Kijk of je ook die gebieden zacht kan maken door er naar toe te ademen
Blijf met je aandacht bij je ademhaling. Steeds als je word afgeleid breng je je aandacht weer terug naar het ritme van je ademhaling.
Deze oefening kun je overal doen. Terwijl je je koffie drinkt, als je in de trein zit of als je even moet wachten bij het stoplicht. Stop. Adem. Observeer. Laat alles er maar zijn. In het begin kan het wat ongemakkelijk zijn om opeens alleen te zijn met je gedachten. Kijk of je jouw gedachtes met een warme glimlach kunt uitnodigen. Zonder ze te veroordelen zoals we normaal graag doen. Stop. Adem. Observeer. De eerste keer lukt dit misschien nog niet, maar als je vaker in stilte zit, zonder afleidingen zal je merken dat je steeds meer gaat opmerken. Eigenlijk is het een cadeautje voor je mind. Geen afleidingen, geen prikkels, alleen maar zijn.
Liefs,
Eline
